βράγχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	βράγχος	οἱ	βράγχοι
γενική	τοῦ	βράγχου	τῶν	βράγχων
δοτική	τῷ	βράγχῳ	τοῖς	βράγχοις
αιτιατική	τὸν	βράγχον	τοὺς	βράγχους
κλητική ὦ!		βράγχε		βράγχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βράγχω
γεν-δοτ	τοῖν		βράγχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βράγχος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βράγχος αρσενικό

• η βραχνάδα

Συγγενικά

• βραγχαλέος
• βραγχάω
• βραγχεία
• βραγχοειδής
• βραγχός
• βραγχώδης

Πηγές

• βράγχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βράγχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.