βοῦκος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	βοῦκος	οἱ	βοῦκοι
γενική	τοῦ	βούκου	τῶν	βούκων
δοτική	τῷ	βούκῳ	τοῖς	βούκοις
αιτιατική	τὸν	βοῦκον	τοὺς	βούκους
κλητική ὦ!		βοῦκε		βοῦκοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βούκω
γεν-δοτ	τοῖν		βούκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βοῦκος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βοῦκος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• άλλη μορφή του βουκαῖος

Πηγές

• βοῦκος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βοῦκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.