βοηθηματούχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βοηθηματούχος	οι	βοηθηματούχοι
γενική	του	βοηθηματούχου	των	βοηθηματούχων
αιτιατική	τον	βοηθηματούχο	τους	βοηθηματούχους
κλητική		βοηθηματούχε		βοηθηματούχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βοηθηματούχος < βοήθημα + -ούχος

Ουσιαστικό

βοηθηματούχος αρσενικό

• αυτός που δικαούται και λαμβάνει κάποιο βοήθημα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις βοηθός και έχω

Μεταφράσεις

    βοηθηματούχος