αὐλάκιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	αὐλάκιον	τὰ	αὐλάκιᾰ
γενική	τοῦ	αὐλακίου	τῶν	αὐλακίων
δοτική	τῷ	αὐλακίῳ	τοῖς	αὐλακίοις
αιτιατική	τὸ	αὐλάκιον	τὰ	αὐλάκιᾰ
κλητική ὦ!		αὐλάκιον		αὐλάκιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αὐλακίω
γεν-δοτ	τοῖν		αὐλακίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αὐλάκιον < αὖλαξ + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

αὐλάκιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) υποκοριστικό του αὖλαξ

Πηγές

• αὐλάκιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.