αυτοκάθαρση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτοκάθαρση	οι	αυτοκαθάρσεις
γενική	της	αυτοκάθαρσης*	των	αυτοκαθάρσεων
αιτιατική	την	αυτοκάθαρση	τις	αυτοκαθάρσεις
κλητική		αυτοκάθαρση		αυτοκαθάρσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αυτοκαθάρσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτοκάθαρση < αυτο- + κάθαρση

Ουσιαστικό

αυτοκάθαρση θηλυκό

1. (κυριολεκτικά) αυτοκαθαρισμός
2. (μεταφορικά) η κάθαρση που γίνεται με ενέργειες του ίδιου (προσώπου, οργανισμού κ.λπ.) που υφίσταται την κάθαρση

Μεταφράσεις

    αυτοκάθαρση