αργάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αργάτης	οι	αργάτες
γενική	του	αργάτη	των	αργατών
αιτιατική	τον	αργάτη	τους	αργάτες
κλητική		αργάτη		αργάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αργάτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀργάτης < ελληνιστική κοινή ἐργάτης. Είτε με υποχωρητική αφομοίωση των [e][a] > [a] [a], είτε από συμπροφορά με αόριστο άρθρο και ανασυλλαβισμό (ena er..) Συγκρίνετε με το εργάτης.

Προφορά

ΔΦΑ : /aɾˈɣa.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αρ‐γά‐της

Ουσιαστικό

αργάτης αρσενικό

1. (λαϊκό ή λογοτεχνικό) ο εργάτης

   ※  Ο Θεός μου είναι ένας αργάτης που πεινάει...

   Νίκος Καζαντζάκης, αλληλογραφία 1920-24 (Ιστορικό Μουσείο Κρήτης) (προς την πρώτη του γυναίκα, Γαλάτεια)

2. ανυψωτικό μηχάνημα, βαρούλκο

Μεταφράσεις

    αργάτης

→ δείτε τις λέξεις εργάτης και βαρούλκο