Χολαργεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Χολαργεύς	οἱ	Χολαργεῖς
γενική	τοῦ	Χολαργέως	τῶν	Χολαργέων
δοτική	τῷ	Χολαργεῖ	τοῖς	Χολαργεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Χολαργέᾱ	τοὺς	Χολαργέᾱς
κλητική ὦ!		Χολαργεῦ		Χολαργεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Χολαργεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Χολαργέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Χολαργεύς < ενικός του Χολαργεῖς. Μορφολογικά αναλύεται σε: ελληνιστική κοινή Χολαργ(ός) + -εύς

Ουσιαστικό

Χολαργεύς, -έως αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) δημότης του Χολαργού

  ※  5ος αιώνας πκε Πλάτων, Γοργίας, 487c

  τέτταρας ὄντας κοινωνοὺς γεγονότας σοφίας, σέ τε καὶ Τείσανδρον τὸν Ἀφιδναῖον καὶ Ἄνδρωνα τὸν Ἀνδροτίωνος καὶ Ναυσικύδην τὸν Χολαργέα·

Άλλες μορφές

• Χόλαργος ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)} αν είναι πολύ μεταγενέστερο: «ἐκ δήμου Χολάργου» συνώνυμο του Χολαργεύς

Πηγές

• Χολαργεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Χολαργεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.