Τρικκαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Τρικκαῖος	οἱ	Τρικκαῖοι
γενική	τοῦ	Τρικκαίου	τῶν	Τρικκαίων
δοτική	τῷ	Τρικκαίῳ	τοῖς	Τρικκαίοις
αιτιατική	τὸν	Τρικκαῖον	τοὺς	Τρικκαίους
κλητική ὦ!		Τρικκαῖε		Τρικκαῖοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Τρικκαίω
γεν-δοτ	τοῖν		Τρικκαίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τρικκαῖος < Τρίκκ(η) + -αῖος

Ουσιαστικό

Τρικκαῖος, -ου αρσενικό & ως επίθετο μονογενές μονοκατάληκτο

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Τρίκκης

Πηγές

• Τρικκαῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.