Τρηχίνιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Τρηχίνιος	ἡ	Τρηχινίᾱ	τὸ	Τρηχίνιον
γενική	τοῦ	Τρηχινίου	τῆς	Τρηχινίᾱς	τοῦ	Τρηχινίου
δοτική	τῷ	Τρηχινίῳ	τῇ	Τρηχινίᾳ	τῷ	Τρηχινίῳ
αιτιατική	τὸν	Τρηχίνιον	τὴν	Τρηχινίᾱν	τὸ	Τρηχίνιον
κλητική ὦ!		Τρηχίνιε		Τρηχινίᾱ		Τρηχίνιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Τρηχίνιοι	αἱ	Τρηχίνιαι	τὰ	Τρηχίνιᾰ
γενική	τῶν	Τρηχινίων	τῶν	Τρηχινίων	τῶν	Τρηχινίων
δοτική	τοῖς	Τρηχινίοις	ταῖς	Τρηχινίαις	τοῖς	Τρηχινίοις
αιτιατική	τοὺς	Τρηχινίους	τὰς	Τρηχινίᾱς	τὰ	Τρηχίνιᾰ
κλητική ὦ!		Τρηχίνιοι		Τρηχίνιαι		Τρηχίνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Τρηχινίω	τὼ	Τρηχινίᾱ	τὼ	Τρηχινίω
γεν-δοτ	τοῖν	Τρηχινίοιν	τοῖν	Τρηχινίαιν	τοῖν	Τρηχινίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Τρηχίνιος < Τρηχίς, Τρηχῖν(ος) + -ιος

Επίθετο

Τρηχίνιος, -α, -ον

• ιωνικός τύπος του Τραχίνιος

Πηγές

• Τραχίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Τραχίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.