Μυρρινίδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
	μυρρῐνῐδι-
ονομαστική	ἡ/τὸ	Μυρρινίδιον
γενική	τῆς/τοῦ	Μυρρινιδίου
δοτική	τῇ/τῷ	Μυρρινιδίῳ
αιτιατική	τὴν/τὸ	Μυρρινίδιον
κλητική ὦ!		Μυρρινίδιον
Θηλυκό ή ουδέτερο. Δεν μαρτυρείται πληθυντικός. Συνήθως, στην ονομαστική, αιτιατική και κλητικού ενικού.
2η κλίση, Κατηγορία 'Γλυκέριον' όπως «Γλυκέριον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μυρρινίδιον < Μυρρίν(η) + υποκοριστικό επίθημα -ίδιον < μυρρίνη < μυρσίνη

Κύριο όνομα

Μυρρινίδιον θηλυκό ή ουδέτερο

• γυναικείο όνομα υποκοριστικό του Μυρρίνη

  ※  4ος αιώνας - Αριστοφάνης, 425 πΚΕ Λυσιστράτη, στίχος 872 [μιλά ο Κινησίας στη Μυρρίνη]
  ὦ γλυκύτατον Μυῤῥινίδιον τί ταῦτα δρᾷς;
  κατάβηθι δεῦρο

  E! γλυκούλι μου Μυρρινιδάκι, τι φτιάνεις εκειπέρα; Έλα, κατέβα προς τα δω (απόδοση: το Βικιλεξικό)

Συνώνυμα

• Μύρριον (Λυσιστράτη, 906)

Άλλες γραφές

• Μυῤῥινίδιον → δείτε ρρ

Πηγές

• Μυρρινίδιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.