Μεγαρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Μεγαρίς	αἱ	Μεγαρίδες
γενική	τῆς	Μεγαρίδος	τῶν	Μεγαρίδων
δοτική	τῇ	Μεγαρίδῐ	ταῖς	Μεγαρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Μεγαρίδᾰ	τὰς	Μεγαρίδᾰς
κλητική ὦ!		Μεγαρίς*		Μεγαρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Μεγαρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Μεγαρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μεγαρίς, επίθετο και ουσιαστικοποιημένο < Μέγαρ(α) + -ίς

Κύριο όνομα

Μεγαρίς, -ίδος θηλυκό

• περιοχή της Ελλάδας στην Αττική

  → δείτε τη λέξη Μεγαρίδα

Ουσιαστικό

Μεγαρίς, -ίδος θηλυκό

• (σε επιθετική λειτουργία πατριδωνυμικό) θηλυκό του Μεγαρεύς

Πηγές

• Μεγαρικός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Μεγαρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Μεγαρίς - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.