Κριωεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Κριωεύς	οἱ	Κριωεῖς - Κριωῆς*
γενική	τοῦ	Κριωέως & Κριωῶς	τῶν	Κριωέων & Κριωῶν
δοτική	τῷ	Κριωεῖ	τοῖς	Κριωεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Κριωέᾱ & Κριωᾶ	τοὺς	Κριωέᾱς & Κριωᾶς
κλητική ὦ!		Κριωεῦ		Κριωεῖς - Κριωῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Κριωῆ1 ή Κριωεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Κριωέοιν
Κλίνεται όπως το βασιλεύς με επιπλέον συνηρημένους τύπους. * αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'ἁλιεύς' όπως «ἁλιεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κριωεύς < Κριώ(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Κριωεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος του δήμου της Κριώας

Πηγές

• Κριωεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.