παλτόν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

παλτόν < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου παλτός. Εννοείται το ουδέτερο ουσιαστικό δόρυ. (για το παλτὸν πῦρ → δείτε τη λέξη παλτός)

Ουσιαστικό

παλτόν, -οῦ ουδέτερο

• (οπλισμός) δόρυ που εξακοντίζεται, ελαφρύ δόρυ

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Ἑλληνικά, 3, 4.14

  οἱ δὲ Πέρσαι κρανέϊνα παλτὰ ἔχοντες ταχὺ δώδεκα μὲν ἱππέας͵ δύο δ΄ ἵππους ἀπέκτειναν

Δείτε επίσης

• νέα ελληνική: δε σχετίζεται το παλτό < γαλλικά paletot

Κλιτικός τύπος επιθέτου

παλτόν

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του παλτός
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του παλτός