settlement

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
settlement	settlements

Ετυμολογία

settlement < settle + -ment

Ουσιαστικό

settlement ^(en)

1. η συμφωνία, ο συμβιβασμός, η ρύθμιση, η διευθέτηση, μια επίσημη συμφωνία που τερματίζει μια διαμάχη μεταξύ δύο ατόμων ή ομάδων

   ⮡  They reached a settlement with them.

   Κατέληξαν σε συμφωνία/συμβιβασμό με αυτούς.

   ⮡  a lasting settlement - μια μόνιμη ρύθμιση/διευθέτηση

   ⮡  an out-of-court settlement - εξώδικη διευθέτηση

2. (μη μετρήσιμο) η ρύθμιση, η διευθέτηση, η ενέργεια του να καταλήγω σε συμφωνία

   ⮡  the settlement of a dispute - η ρύθμιση/διευθέτηση μιας διαφοράς

3. (νομικός όρος) η σύσταση, ο διακανονισμός, οι όροι, ή ένα έγγραφο που αναφέρει τους όρους, υπό τους οποίους δίνονται χρήματα ή περιουσία σε κάποιον

   ⮡  settlement of an annuity - σύσταση ετήσιας προσόδου

   ⮡  a marriage settlement - σύσταση προίκας

   ⮡  The terms of the settlement seem fair.

   Οι όροι του διακανονισμού φαίνονται δίκαιοι.

4. (μη μετρήσιμο) η ρύθμιση, η ενέργεια του να ρυθμίζω ένα χρέος

   ⮡  the settlement of the farmers’ debts - η ρύθμιση των χρεών των αγροτών

5. ο εποικισμός, η εποίκιση, ο αποικισμός, η αποίκιση, η αποικία, ένα μέρος όπου οι άνθρωποι έχουν έρθει να ζήσουν και να κάνουν τα σπίτια τους, ειδικά όπου λίγοι ή καθόλου άνθρωποι ζούσαν πριν

   ⮡  a rural/urban settlement - αγροτικός/αστικός εποικισμός

   ⮡  the first Greek settlement - πρώτος ελληνικός αποικισμός

   ⮡  overseas settlements - υπερπόντιες αποικίες

6. (μη μετρήσιμο) ο εποικισμός, η εποίκιση, ο αποικισμός, η αποίκιση, η ενέργεια του να εποικίζω

   ⮡  uninhabited areas awaiting settlement - ακατοίκητες περιοχές που περιμένουν εποικισμό

   ⮡  the settlement of Asia Minor by the Greeks - ο αποικισμός της Μ. Ασίας από τους Έλληνες

Πηγές

• settlement - Oxford Learner's Dictionaries