αποίκιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποίκιση	οι	αποικίσεις
γενική	της	αποίκισης*	των	αποικίσεων
αιτιατική	την	αποίκιση	τις	αποικίσεις
κλητική		αποίκιση		αποικίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποικίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποίκιση < (ελληνιστική κοινή)

Ουσιαστικό

αποίκιση θηλυκό

• άλλη μορφή του αποικισμός

Μεταφράσεις

    αποίκιση

→ δείτε τη λέξη αποικισμός