defeat

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
defeat	defeats

defeat ^(en)

• (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η ήττα

  ⮡  He refused to acknowledge defeat.

  Αρνιόταν να παραδεχθεί την ήττα του.

  ≈ συνώνυμα: loss

Ρήμα

ενεστώτας	defeat
γ΄ ενικό ενεστώτα	defeats
αόριστος	defeated
παθητική μετοχή	defeated
ενεργητική μετοχή	defeating

defeat ^(en)

• νικάω / νικώ κάποιον (σε μάχη ή αγώνα), τον κερδίζω (σε αγώνα ή διαγωνισμό)

  ≈ συνώνυμα: beat

Πηγές

• defeat (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• defeat (verb) - Oxford Learner's Dictionaries