*πῖσος

Αρχαία ελληνικά (grc)

αμάρτυρος τύπος

αμάρτυρος υποθετικός τύπος, λέξη που δεν σώζεται σε κείμενα αλλά σε σύνθετες λέξεις ή σε γραμματικούς τύπους ή σε σχόλια γραμματικών - μπροστά από τη λέξη σημειώνεται πάντα ένας αστερίσκος -

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική
γενική
δοτική
αιτιατική			τὰ	πίσεα
κλητική ὦ!
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ
γεν-δοτ
ανώμαλη κλίση, όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

*πῖσος < πίνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

*πῖσος ουδέτερο επικός τύπος, μόνον στην αιτιατική πληθυντικού:

1. (γεωγραφία) λιβάδι
2. (γεωγραφία) λαγκάδι

Πηγές

• *πῖσος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• *πῖσος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.