ῥαφάνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ῥαφάνιον	τὰ	ῥαφάνιᾰ
γενική	τοῦ	ῥαφανίου	τῶν	ῥαφανίων
δοτική	τῷ	ῥαφανίῳ	τοῖς	ῥαφανίοις
αιτιατική	τὸ	ῥαφάνιον	τὰ	ῥαφάνιᾰ
κλητική ὦ!		ῥαφάνιον		ῥαφάνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥαφανίω
γεν-δοτ	τοῖν		ῥαφανίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥαφάνιον < αρχαία ελληνική ῥάφανος / ῥαφανίς / ῥάπυς

Ουσιαστικό

ῥαφάνιον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό) υποκοριστικό του ῥάφανος

Πηγές

• ῥαφάνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.