Ὑμηττός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ῡμηττ-
ονομαστική	ὁ	Ὑμηττός	οἱ	Ὑμηττοί
γενική	τοῦ	Ὑμηττοῦ	τῶν	Ὑμηττῶν
δοτική	τῷ	Ὑμηττῷ	τοῖς	Ὑμηττοῖς
αιτιατική	τὸν	Ὑμηττόν	τοὺς	Ὑμηττούς
κλητική ὦ!		Ὑμηττέ		Ὑμηττοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ὑμηττώ
γεν-δοτ	τοῖν		Ὑμηττοῖν
συνήθως στον ενικό
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ὑμηττός < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Ὑμηττός αρσενικό

• βουνό της Αττικής, ο Υμηττός

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : Ὑμησσός

Συγγενικά

• Ὑμηττιάδαι
• Ὑμήττιος / Ὑμήττειος
• Ὑμηττίς

Πηγές

• Ὑμηττός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Ὑμηττός - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.