ὑγεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὑγείᾱ	αἱ	ὑγεῖαι
γενική	τῆς	ὑγείᾱς	τῶν	ὑγειῶν
δοτική	τῇ	ὑγείᾳ	ταῖς	ὑγείαις
αιτιατική	τὴν	ὑγείᾱν	τὰς	ὑγείᾱς
κλητική ὦ!		ὑγείᾱ		ὑγεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑγείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὑγείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑγεία (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ὑγίεια

Ουσιαστικό

ὑγεία, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• η υγεία → δείτε τη λέξη ὑγίεια

Άλλες μορφές

• ὑγεῖα
• ιωνικός τύπος : ὑγείη

Πηγές

• ὑγεία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑγεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.