Δείτε επίσης: υγιά

  Κλιτικός τύπος επιθέτου

επεξεργασία

ὑγιᾶ

  • The Cambridge Grammar of Medieval and Early Modern Greek. (2019) [Η Γραμματική του Κέμπριτζ για τα μεσαιωνικά και πρώιμα νέα ελληνικά] (στα αγγλικά) Των David Holton, Geoffrey Horrocks, Marjolijne Janssen, Tina Lendari, Io Manolessou & Notis Toufexis. Cambridge University Press. 4 τόμοι. DOIεισαγωγή
    ※  κεφάλαιο 3.3.3. Adjectives in -ης, σελ.771, Neuter.
    There is, however, limited evidence of innovative forms: nom./acc. -α is found in some documents from Sicily (12th–13th c.); interestingly, a form ὑγιᾶ occurs in two texts of Zakynthian provenance (a document of 1591 and a dramatic work by Montselese)
    Υπάρχει παρ' όλ' αυτά, μαρτυρία περιορισμένης έκτασης για νεοφανείς τύπους: ονομαστική/αιτιατική[πληθυντικού] σε -α υπάρχει σε ορισμένα έγγραφα από τη Σικελεία (12ου-13ου αιώνα)· είναι ενδιαφέρον, ότι ο τύπος ὑγιᾶ απαντά σε δύο κείμενα ζακυνθινής προέλευσης (ένα έγγραφο του 1591 κι ένα δράμα του Θεόδωρου Μοντσελέζε (Teodoro Montselese, Εὐγένα) Απόδοση:Βικιλεξικό]
    ※  [σελ. 772:] (Ζάκυνθος, 1591 Βαγιακᾶκος Δ. B., «Συμβολὴ εἰς τὰ περὶ Νίκλων-Νικλιάνων τῆς Μάνης», περιοδική Ἀθηνᾶ 53 (1949), σελίδες 147–194: σελ.162.10)
    νὰ εἶναι καλοῦ κορμιοῦ, διπλᾶ, ὑγιᾶ



  Κλιτικός τύπος επιθέτου

επεξεργασία

ὑγιᾶ

  1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του ὑγιής, συνηρημένη μορφή του ὑγιέα
    άλλη μορφή του ὑγιῆ
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (ὑγιές) του ὑγιής
    άλλη μορφή του ὑγιῆ

  Ρηματικός τύπος

επεξεργασία

ὑγιᾶ