ὀφρύδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὀφρύδιον	τὰ	ὀφρύδιᾰ
γενική	τοῦ	ὀφρυδίου	τῶν	ὀφρυδίων
δοτική	τῷ	ὀφρυδίῳ	τοῖς	ὀφρυδίοις
αιτιατική	τὸ	ὀφρύδιον	τὰ	ὀφρύδιᾰ
κλητική ὦ!		ὀφρύδιον		ὀφρύδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀφρυδίω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀφρυδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀφρύδιον < ὀφρῦς + υποκοριστικό επίθημα -ίδιον

Ουσιαστικό

ὀφρύδιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) υποκοριστικό του ὀφρῦς