Ἱστιαιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἱστιαιεύς	οἱ	Ἱστιαιεῖς
γενική	τοῦ	Ἱστιαιέως	τῶν	Ἱστιαιέων
δοτική	τῷ	Ἱστιαιεῖ	τοῖς	Ἱστιαιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἱστιαιέᾱ	τοὺς	Ἱστιαιέᾱς
κλητική ὦ!		Ἱστιαιεῦ		Ἱστιαιεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἱστιαιεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἱστιαιέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἱστιαιεύς < Ἱστίαι(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἱστιαιεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Ιστιαίας (Ἱστίαια)

Κύριο όνομα

Ἱστιαιεύς αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Αναφορές

• Ἱστιαιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press