ἱερακιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἱερακιδεύς	οἱ	ἱερακιδεῖς
γενική	τοῦ	ἱερακιδέως	τῶν	ἱερακιδέων
δοτική	τῷ	ἱερακιδεῖ	τοῖς	ἱερακιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἱερακιδέᾱ	τοὺς	ἱερακιδέᾱς
κλητική ὦ!		ἱερακιδεῦ		ἱερακιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱερακιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		ἱερακιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱερακιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἱέρακ(ος) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

ἱερακιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (πτηνό) το νεαρό γεράκι (ἱέραξ)

Πηγές

• ἱερακιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.