ἰάπτω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἰάπτω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἰάπτω

1. στέλνω, ρίχνω
2. βλάπτω, ζημιώνω

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 2 (β. Ἰθακησίων ἐκκλησία καὶ Τηλεμάχου ἀποδημία.), στίχ. 376

   ὡς ἂν μὴ κλαίουσα κατὰ χρόα καλὸν ἰάπτῃ.»

   Για να μην κλαίει και χαλνά τ᾽ όμορφο πρόσωπό της.»

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

3. πλήττω, χτυπώ
4. (για βλήματα) εξακοντίζω, εξαπολύω, εκσφενδονίζω

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας, στίχ. 299 (298-303)

   τοὶ δ᾽ ἐπ᾽ ἀμφιβόλοισιν | ἰάπτουσι πολῖται | χερμάδ᾽ ὀκριόεσσαν | παντὶ τρόπῳ, Διογενεῖς | θεοί, πόλιν καὶ στρατὸν | Καδμογενῆ ῥύεσθε.

   κι άλλοι ρίχνουνε χαλάζι τα λιθάρια | στο λαό μας το γυροζωσμένο. | Σώσετε, ω θεοί Διογέννητοι όλοι, | το στρατό με κάθε τρόπο και την πόλη.

   Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr

5. προσβάλλω με λόγια, επιτίθεμαι, πλήττω
6. σπεύδω με ορμή, τρέχω
7. (για χορό) αρχίζω το χορό

Σύνθετα

• ἀπιάπτω
• κατιάπτω
• περιάπτω
• προϊάπτω

Συγγενικά

• Ἰαπετιονίδης
• Ἰαπετός

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ἰάπτω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἰάπτω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.