ἡλιακόν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἡλιακόν: ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ἡλιακός < (ελληνιστική κοινή) ἡλιακός < → δείτε  αρχαία ελληνική ἥλιος

Ουσιαστικό

ἡλιακόν ουδέτερο

• λιακωτό, μπαλκόνι, βεράντα, εξώστης

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἡλιακόν

• ουδέτερο του ἡλιακός

Πηγές

• «ηλιακός» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἡλιακόν

• (ελληνιστική κοινή)
  1. (αρσενικό) αιτιατική ενικού του ἡλιακός
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ἡλιακός