ἡλιακόν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἡλιακόν: ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ἡλιακός < ελληνιστική κοινή ἡλιακός < → δείτε  αρχαία ελληνική ἥλιος

Ουσιαστικό

ἡλιακόν ουδέτερο

• λιακωτό, μπαλκόνι, βεράντα, εξώστης

  ※  13ος/14ος αιώνας, Βέλθανδρος και Χρυσάντζα, ανωνύμου, έμμετρη μυθιστορία, στίχ. 491 (491-494)

  Ἀνέβη τοῦ ἡλιακοῦ καὶ πρὸς τὸν θρόνον εἶδε,
  τὸ πῶς ἀπέσω κάθητο ὁ βασιλεὺς Ἐρώτων
  στέμμα φορῶν βασιλικόν, βαστάζων σκῆπτρον μέγα,
  κρατῶν καὶ εἰς τὸ χέριν του μία χρυσὴν σαΐτταν.

  Εμμανουήλ Κριαράς, (επιμ.), Βυζαντινά Ιπποτικά Μυθιστορήματα, Αετός, Αθήνα 1955, σελ. 110, σελ. 263

  ※  13ος/15ος αιώνας, ⌘ Λίβιστρος και Ροδάμνη, ανωνύμου, έμμετρη μυθιστορία, στίχ. 1108 (1107-1109) @georgakas.lit.auth.gr

  Βλέπω τῆς κόρης τὸ κελίν, προσέχω τὸ κουβούκλιν
  καὶ μέσα εἰς τὸν ἡλιακὸν θωρῶ τὰς ὡραιωμένας
  διὰ τὸ βεργὶν νὰ μάχουνται ποία νὰ τὸ κρατήση,

  Tina Lendari (επιμ.), Αφήγησις Λιβίστρου και Ροδάμνης (Livistros and Rodamne). The Vatican version. Critical edition with Introduction, Commentary and Index-Glossary [Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, 10], ΜΙΕΤ, Αθήνα 2007.

Κλιτικοί τύποι

• ἡλιακοῦ (γενική ενικού)
• ἡλιακόν (αιτιατική ενικού)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἡλιακόν

• ουδέτερο του ἡλιακός

Πηγές

• ηλιακός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἡλιακός - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• ηλικακός σελ.52, Τόμος 7 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἡλιακόν

• (ελληνιστική κοινή)
  1. (αρσενικό) αιτιατική ενικού του ἡλιακός
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ἡλιακός