Ἑκάλη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Ἑκᾰλα-
ονομαστική	ἡ	Ἑκάλη	αἱ	Ἑκάλαι
γενική	τῆς	Ἑκάλης	τῶν	Ἑκαλῶν
δοτική	τῇ	Ἑκάλῃ	ταῖς	Ἑκάλαις
αιτιατική	τὴν	Ἑκάλην	τὰς	Ἑκάλᾱς
κλητική ὦ!		Ἑκάλη		Ἑκάλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἑκάλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἑκάλαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἑκάλη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Ἑκάλη [ᾰ] θηλυκό

1. γυναικείο όνομα
2. δήμος των Αθηνών

Άλλες μορφές

• Ἑκαλή

Συγγενικά

• Ἑκάλειος
• Ἑκάληθεν
• Ἑκαλήνδε
• Ἑκαλῆσι

Πηγές

• Ἑκάλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press