ἐντευκτήριον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐντευκτήριον	τὰ	ἐντευκτήρια
γενική	τοῦ	ἐντευκτηρίου	τῶν	ἐντευκτηρίων
δοτική	τῷ	ἐντευκτηρίῳ	τοῖς	ἐντευκτηρίοις
αιτιατική	τὸ	ἐντευκτήριον	τὰ	ἐντευκτήρια
κλητική ὦ!		ἐντευκτήριον		ἐντευκτήρια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐντευκτήριον < αρχαία ελληνική ἔντευξις, ἐντευκ- + -τήριον → και δείτε τη λέξη εντευκτήριο

Η λέξη πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1856 από τον Σκαρλάτο Βυζάντιο

Ουσιαστικό

ἐντευκτήριον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) το εντευκτήριο