ἐνουρήθρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐνουρήθρᾱ	αἱ	ἐνουρῆθραι
γενική	τῆς	ἐνουρήθρᾱς	τῶν	ἐνουρηθρῶν
δοτική	τῇ	ἐνουρήθρᾳ	ταῖς	ἐνουρήθραις
αιτιατική	τὴν	ἐνουρήθρᾱν	τὰς	ἐνουρήθρᾱς
κλητική ὦ!		ἐνουρήθρᾱ		ἐνουρῆθραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐνουρήθρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐνουρήθραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐνουρήθρα < ἐν + οὐρήθρα < ἐνουρέω

Ουσιαστικό

ἐνουρήθρα, -ας θηλυκό

• ουροδοχείο

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἀπόσπασμα, 444 @archive.org

  ἐνουρήθρα

  ≈ συνώνυμα: ἀμίς, οὐράνη, σκωραμίς, οὐρητρίς, οὐροδοχεῖον, οὐροδόκη, οὐροδόχη, χερνίβιον

Άλλες μορφές

• ἐνούρηθρον

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἐνουρέω και οὐρέω

Πηγές

• ἐνουρήθρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.