ἐλέφας

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἐλεφᾰντ-
ονομαστική	ὁ	ἐλέφᾱς	οἱ	ἐλέφᾰντες
γενική	τοῦ	ἐλέφᾰντος	τῶν	ἐλεφᾰ́ντων
δοτική	τῷ	ἐλέφᾰντῐ	τοῖς	ἐλέφᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἐλέφᾰντᾰ	τοὺς	ἐλέφᾰντᾰς
κλητική ὦ!		ἐλέφᾰν		ἐλέφᾰντες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐλέφᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐλεφᾰ́ντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'γίγας' όπως «ἐλέφας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐλέφας < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἐλέφας αρσενικό

1. (θηλαστικό ζώο) ο ελέφαντας
2. ελεφαντοστό

Άλλες μορφές

• αιολικός τύπος : ἐλέφαις

Πηγές

• ἐλέφας - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐλέφας - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.