Ἁρματεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἁρματεύς	οἱ	Ἁρματεῖς
γενική	τοῦ	Ἁρματέως	τῶν	Ἁρματέων
δοτική	τῷ	Ἁρματεῖ	τοῖς	Ἁρματεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἁρματέᾱ	τοὺς	Ἁρματέᾱς
κλητική ὦ!		Ἁρματεῦ		Ἁρματεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἁρματεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἁρματέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἁρματεύς < αρχαία ελληνική Ἅρμα + -εύς

Κύριο όνομα

Ἁρματεύς αρσενικό

1. (προσωνυμία) του Ερμή
2. (πατριδωνυμικό) κάτοικος της πόλης Ἅρμα
3. ανδρικό όνομα

Αναφορές

• Ἁρματεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• M. J. Osborne and S. G. Byrne 1994 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. II: Attica, Oxford: Oxford University Press.