Ἁλικαρνασσεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἁλικαρνασσεύς	οἱ	Ἁλικαρνασσεῖς
γενική	τοῦ	Ἁλικαρνασσέως	τῶν	Ἁλικαρνασσέων
δοτική	τῷ	Ἁλικαρνασσεῖ	τοῖς	Ἁλικαρνασσεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἁλικαρνασσέᾱ	τοὺς	Ἁλικαρνασσέᾱς
κλητική ὦ!		Ἁλικαρνασσεῦ		Ἁλικαρνασσεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἁλικαρνασσεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἁλικαρνασσέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἁλικαρνασσεύς < Ἁλικαρνασσ(ός) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἁλικαρνασσεύς αρσενικό (θηλυκό Ἁλικαρνασσίς)

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Αλικαρνασσού

Άλλες μορφές

• Ἁλικαρνησσεύς (ιωνική)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἁλικαρνασσός

Πηγές

• Ἁλικαρνασσός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἁλικαρνασσεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.