ἅμιλλα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἅμιλλᾰ	αἱ	ἅμιλλαι
γενική	τῆς	ἁμίλλης	τῶν	ἁμιλλῶν
δοτική	τῇ	ἁμίλλῃ	ταῖς	ἁμίλλαις
αιτιατική	τὴν	ἅμιλλᾰν	τὰς	ἁμίλλᾱς
κλητική ὦ!		ἅμιλλᾰ		ἅμιλλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἁμίλλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἁμίλλαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἅμιλλα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἅμιλλα θηλυκό

1. άμιλλα
2. συναγωνισμός
3. ανταγωνισμός για υπερίσχυση, για υπεροχή
4. αγώνας
5. πάλη

Παράγωγα

• (Χρειάζεται κεντρικό ετυμολογικό πεδίο)

Πηγές

• ἅμιλλα - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ἅμιλλα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἅμιλλα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.