ἄλη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἄλη	αἱ	ἄλαι
γενική	τῆς	ἄλης	τῶν	ἀλῶν
δοτική	τῇ	ἄλῃ	ταῖς	ἄλαις
αιτιατική	τὴν	ἄλην	τὰς	ἄλᾱς
κλητική ὦ!		ἄλη		ἄλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἄλαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄλη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄλη, -ης θηλυκό

1. περιπλάνηση
2. (μεταφορικά) παραφροσύνη (περιπλάνηση του μυαλού)

Σημειώσεις

• θεωρείται και μία από τις πιθανές ετυμολογήσεις του ἀλήθεια (θεία, θεϊκή ἄλη)

Πηγές

• ἄλη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.