περιπλάνηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	περιπλάνηση	οι	περιπλανήσεις
γενική	της	περιπλάνησης*	των	περιπλανήσεων
αιτιατική	την	περιπλάνηση	τις	περιπλανήσεις
κλητική		περιπλάνηση		περιπλανήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, περιπλανήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιπλάνηση < ελληνιστική κοινή περιπλάνησις < αρχαία ελληνική περιπλανάομαι / περιπλανῶμαι < περί + πλανάομαι / πλανῶμαι

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ɾiˈpla.ni.si/

Ουσιαστικό

περιπλάνηση θηλυκό

• (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του περιπλανιέμαι

Μεταφράσεις

    περιπλάνηση

αγγλικά : itinerancy (en), errantry (en) γαλλικά : pérégrination (fr), errance (fr)