χρονάκια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	χρονάκια
γενική		—
αιτιατική	τα	χρονάκια
κλητική		χρονάκια
Η κατάληξη -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρονάκια < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /xɾoˈna.ca/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χρο‐νά‐κια

Ουσιαστικό

χρονάκια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (χαϊδευτικό) αρκετά ή πολλά χρόνια (έτη)

  ⮡  θέλω δυο χρονάκια ακόμα για να τελειώσω το πανεπιστήμιο

  ⮡  Μην τον νομίζεις νεαρό. Τα έχει τα χρονάκια του.

Σημειώσεις

• συνήθως στη φράση «τα έχω τα χρονάκια μου»

Συγγενικά

• χρονάκος
• χρονιά
• → και δείτε τη λέξη χρόνος

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν διαχωρίζουν το υποκοριστικό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε χρόνος

    χρονάκια