χελιδονιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	χελιδονιδεύς	οἱ	χελιδονιδεῖς
γενική	τοῦ	χελιδονιδέως	τῶν	χελιδονιδέων
δοτική	τῷ	χελιδονιδεῖ	τοῖς	χελιδονιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	χελιδονιδέᾱ	τοὺς	χελιδονιδέᾱς
κλητική ὦ!		χελιδονιδεῦ		χελιδονιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χελιδονιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		χελιδονιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χελιδονιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική χελιδόν(ος) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

χελιδονιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (πτηνό) το νεαρό χελιδόνι

Πηγές

• χελιδονιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.