φένω

Αρχαία ελληνικά (grc)

αμάρτυρος τύπος

αμάρτυρος υποθετικός τύπος, λέξη που δεν σώζεται σε κείμενα αλλά σε σύνθετες λέξεις ή σε γραμματικούς τύπους ή σε σχόλια γραμματικών - μπροστά από τη λέξη σημειώνεται ένας αστερίσκος -

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	φένω
Παρατατικός	-
Μέλλοντας	-
Αόριστος	ἔπεφνον, πέφνον
Παρακείμενος	πέφαται (παθ. πρκ.)
Υπερσυντέλικος
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

*φένω < αβέβαιης ετυμολογίας, ίσως κοινής με τα θείνω, φόνος, φατός και με το λατινικό fendo. Bρίσκεται μόνον ως συνθετικό και απλό, εικάζεται ότι σήμαινε «χτυπώ με δύναμη»

Ρήμα

*φένω

• φονεύω, σκοτώνω

Συγγενικά

• ἀρείφατος
• μυλήφατος
• ὀδυνήφατος
• πεθαίνω
• φοινήεις
• φοῖνιξ
• φοίνιος
• φοινίσσω
• φοινός
• φόνος

επίσης δείτε τα λατινικά

• funus ^(la), deffendo ^(la), offendo ^(la), infendo ^(la)

Πηγές

• φένω† - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.