υἱιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	υἱιδεύς	οἱ	υἱιδεῖς
γενική	τοῦ	υἱιδέως	τῶν	υἱιδέων
δοτική	τῷ	υἱιδεῖ	τοῖς	υἱιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	υἱιδέᾱ	τοὺς	υἱιδέᾱς
κλητική ὦ!		υἱιδεῦ		υἱιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		υἱιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		υἱιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υἱιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική υἱ(ός) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

υἱιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• ο γιος του γιου, ο εγγονός, → δείτε τη λέξη υἱϊδεύς

Πηγές

• υἱιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.