υπόκριση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπόκριση	οι	υποκρίσεις
γενική	της	υπόκρισης & υποκρίσεως*	των	υποκρίσεων
αιτιατική	την	υπόκριση	τις	υποκρίσεις
κλητική		υπόκριση		υποκρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπόκριση < αρχαία ελληνική ὑπόκρι

Ουσιαστικό

υπόκριση θηλυκό

• (θέατρο) το να είναι κάποιος υποκριτής / ηθοποιός

Μεταφράσεις

    υπόκριση