υδραργυρίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υδραργυρίαση	οι	υδραργυριάσεις
γενική	της	υδραργυρίασης*	των	υδραργυριάσεων
αιτιατική	την	υδραργυρίαση	τις	υδραργυριάσεις
κλητική		υδραργυρίαση		υδραργυριάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υδραργυριάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υδραργυρίαση μαρτυρείται από το 1839 στην καθαρεύουσα (ὑδραργυρίασις) < λόγιο ενδογενές δάνειο: νεολατινική hydrargyria

Ουσιαστικό

υδραργυρίαση θηλυκό

• (ιατρική) η αργή δηλητηρίαση από υδράργυρο

Άλλες μορφές

• υδραργυρισμός

Μεταφράσεις

    υδραργυρίαση

Πηγές

• ὑδραργυρίασις σελ.7365 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)