τόνωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τόνωσῐς	αἱ	τονώσεις
γενική	τῆς	τονώσεως	τῶν	τονώσεων
δοτική	τῇ	τονώσει	ταῖς	τονώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τόνωσῐν	τὰς	τονώσεις
κλητική ὦ!		τόνωσῐ		τονώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τονώσει
γεν-δοτ	τοῖν		τονωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τόνωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική τονῶ (κλίση τονόω) + -σις (-ωσις)

Ουσιαστικό

τόνωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• τόνωση, ένταση, ενίσχυση

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τόνος

Πηγές

• τόνωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.