τριαστής

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τριαστής	οἱ	τριασταί
γενική	τοῦ	τριαστοῦ	τῶν	τριαστῶν
δοτική	τῷ	τριαστῇ	τοῖς	τριασταῖς
αιτιατική	τὸν	τριαστήν	τοὺς	τριαστᾱ́ς
κλητική ὦ!		τριαστᾰ́		τριασταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τριαστᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		τριασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριαστής < τριάζω / τριάσσω / τριάττω < τρία

Ουσιαστικό

τριαστής αρσενικό (άπαξ λεγόμενον)

• (αθλητισμός) ο αθλητής που νίκησε σε τρία αθλήματα του δρόμου: το στάδιο, το δίαυλο και τον οπλίτη δρόμο

  ※  ρνδ΄, Λεωνίδας Ῥόδιος τριαστής: στάδιον, δίαυλον, οπλίτην (*)

  Λεωνίδας ο Ρόδιος, στην εκατοστή πεντηκοστή τέταρτη (Oλυμπιάδα), (νικητής στο) στάδιο, τον δίαυλο και τον οπλίτη (δρόμο)

Άλλες μορφές

• τριακτήρ

Δείτε επίσης

• Τριαστής στη Βικιπαίδεια 
• H. A. Harris (1968). An Athletic ἅπαξ λεγόμενον. The Journal of Hellenic Studies, 88, pp 138-139. doi:10.2307/628679. [1]