τειχύδριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	τειχύδριον	τειχυδρίω	τειχύδρια
Γενική	τειχυδρίου	τειχυδρίοιν	τειχυδρίων
Δοτική	τειχυδρίῳ	τειχυδρίοιν	τειχυδρίοις
Αιτιατική	τειχύδριον	τειχυδρίω	τειχύδρια
Κλητική	τειχύδριον	τειχυδρίω	τειχύδρια

Ετυμολογία

τειχύδριον < τεῖχος + υποκοριστικό επίθημα -ύδριον

Ουσιαστικό

τειχύδριον ουδέτερο

• υποκοριστικό του τεῖχος

  Ἡ δὲ Κόνωνος καὶ ἄλλαι περὶ αὐτὸν ἑπτὰ πλήρεις ἀνήχθησαν ἁθρόαι καὶ ἡ Πάραλος, τὰς δ’ ἄλλας πάσας Λύσανδρος ἔλαβε πρὸς τῇ γῇ. τοὺς δὲ πλείστους ἄνδρας ἐν τῇ γῇ συνέλεξεν· οἱ δὲ καὶ ἔφυγον εἰς τὰ τειχύδρια. (Ξενοφών, Ελληνικά, 2, 1, 28-29)