τάρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τάρα	οι	τάρες
γενική	της	τάρας	των	ταρών
αιτιατική	την	τάρα	τις	τάρες
κλητική		τάρα		τάρες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τάρα < (άμεσο δάνειο) ιταλική tara < αραβική طرح (ṭarḥ: σκουπίδι, απόρριμμα) < ρίζα ط ر ح ‎(ṭ-r-ḥ)

Ουσιαστικό

τάρα θηλυκό

1. το απόβαρο
2. το ελάττωμα, το κληρονομικό κουσούρι

Άλλες μορφές

• ντάρα

Μεταφράσεις

    τάρα