σωροβόλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σωροβόλιον	τὰ	σωροβόλιᾰ
γενική	τοῦ	σωροβολίου	τῶν	σωροβολίων
δοτική	τῷ	σωροβολίῳ	τοῖς	σωροβολίοις
αιτιατική	τὸ	σωροβόλιον	τὰ	σωροβόλιᾰ
κλητική ὦ!		σωροβόλιον		σωροβόλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σωροβολίω
γεν-δοτ	τοῖν		σωροβολίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σωροβόλιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σωρός + βάλλω + -ίον

Ουσιαστικό

σωροβόλιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• σιταποθήκη

Πηγές

• σωροβόλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.