συγχρώτιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγχρώτιση	οι	συγχρωτίσεις
γενική	της	συγχρώτισης*	των	συγχρωτίσεων
αιτιατική	τη	συγχρώτιση	τις	συγχρωτίσεις
κλητική		συγχρώτιση		συγχρωτίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συγχρωτίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγχρώτιση < συγχρωτίζομαι + -ση < ελληνιστική κοινή συγχρωτίζομαι

Ουσιαστικό

συγχρώτιση θηλυκό

• άλλη μορφή του συγχρωτισμός

Μεταφράσεις

    συγχρώτιση

→ δείτε τη λέξη συγχρωτισμός