συγκολλητήρ

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	συγκολλητήρ	οἱ	συγκολλητῆρες
γενική	τοῦ	συγκολλητῆρος	τῶν	συγκολλητήρων
δοτική	τῷ	συγκολλητῆρι	τοῖς	συγκολλητῆρσι(ν)
αιτιατική	τὸν	συγκολλητῆρα	τοὺς	συγκολλητῆρας
κλητική ὦ!		συγκολλητήρ		συγκολλητῆρες
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκολλητήρ (μαρτυρείται από το 1870) < → και δείτε τη λέξη συγκολλητήρας

Ουσιαστικό

συγκολλητήρ, -ῆρος αρσενικό

• (καθαρεύουσα) συγκολλητήρας