στυπεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	στυπεῖον	τὰ	στυπεῖᾰ
γενική	τοῦ	στυπείου	τῶν	στυπείων
δοτική	τῷ	στυπείῳ	τοῖς	στυπείοις
αιτιατική	τὸ	στυπεῖον	τὰ	στυπεῖᾰ
κλητική ὦ!		στυπεῖον		στυπεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στυπείω
γεν-δοτ	τοῖν		στυπείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

στυπεῖον (& στυππεῖον & στυππίον)

• άλλη μορφή του στυππεῖον