σταύρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σταύρωσῐς	αἱ	σταυρώσεις
γενική	τῆς	σταυρώσεως	τῶν	σταυρώσεων
δοτική	τῇ	σταυρώσει	ταῖς	σταυρώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σταύρωσῐν	τὰς	σταυρώσεις
κλητική ὦ!		σταύρωσῐ		σταυρώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σταυρώσει
γεν-δοτ	τοῖν		σταυρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταύρωσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σταύρωσις, -εως θηλυκό

• η σταύρωση

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• σταύρωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σταύρωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.